je fudbalski kolektiv u gradu nastao spajanjem FK Budućnost i FK Krušik 2014.godine. Klubovi čijim je spajanjem nastao tokom svog dugogodišnjeg postojanja ispisali su najsvetlije stranice fudbalske istorije grada Valjeva.

FK Budućnost osnovan je 3.marta 1920.godine ali tada pod imenom Radnički klub Sloga. Klub je kasnije menjao ime a naziv Budućnost nosi od 1927.godine. U posleratnom periodu klub je postigao značajne rezultate a dugo očekivani ulazak u Drugu saveznu ligu ostvaren je 1969.godine u kojoj Budućnost igra sa manje ili više uspeha 4 sezone do leta 1973.godine. Na ponovni ulazak u Drugu ligu čekalo se punih 30 godina do leta 1993.godine od kada nastaje era uspeha kluba u takmičarskom smislu. Ubrzo postaje član Prve B lige, a u leto 1998.godine igra baraž za popunu Prve savezne lige protiv podgoričke Budućnosti. U prvoj utakmici u Valjevu izborena je pobeda 1:0, dok je u revanšu podgorička Budućnost pobedom 3:1 sačuvala prvoligaški status.

FK Krušik osnovan je 1946 godine od strane radnika "Vistada" današnje HK "Krušik" i već 1947. godine krenuo sa takmičenjem u Valjevskom fudbalskom podsavezu. Kasnije su dolazile ozbiljnije lige kao što je Srpska, a učestvovao je u kvalifikacijama za ulazak u Treću zonu (rang Druge lige). U tom periodu Krušik je postigao je izvaredne rezultate, stalno je bio u samom vrhu a često je osvajao i prva mesta. Porred prvenstvenih utakmica klub je odigrao i veliki broj prijateljskih utakmica sa timovima Prve i Druge lige, a protivnici su bili Partizan, Crvena Zvezda, OFK Beograd, Borac (Čačak), Radniki (Kragujevac), Budućnost (Podgorica)i mnogi drugi, i iako su rivali bili iz viših rangova postizani su dobri rezultati a ove susrete pratilo je od tri do pet hiljada gledalaca. Tokom svije duge istorije u klubu se uvek posebna pažnja poklanjala i radu sa mladjim kategorijama. 

FK RADNIČKI 

formiran je 1967.godine na teritoriji Mesne zajednice Peti puk. Već sledeće godine bio je prvak među fudbalskim aktivima. Međutim 1972.godine aktiv prestaje sa radom jer je postojeće igralište oduzeto i na toj lokaciji izgrašeno Naselje 27.novembar. Ipak to nije uspavalo zaljubljenike fudbalsku loptu iz ovog dela Valjeva koji 20 juna 1979.godine ponovo aktiviraju klb i tada mu daju ime Radnički. Kroz klub su prošle mnogobrojne generacije veoma kvalitetnih igrača međutim u pogledu klupskih rezultata i prikazane kolektivne igre sigurno se izdvaja generacija iz 1986/87 koju su predvodili Slobodan Arsenijević, Radojica Karanović, Slobodan Radić. Ova generacija uspela je prva da se plasira u Kolubarsko Podrinjsku ligu (rang Srpske lige). Od mnogobrojnih igrača koji su pojedinačno postigliveliki uspeh svakako treba izdvojiti Živana Rakića, koji je prvo prešao u valjevski Metalac a kasnije u Crvenu Zvezdu

Poslednjih godina posebna pažnja se poklanja radu sa mladjim kategorijama a škola fudbala Radnički je postala rasadnik talentovanih igrača. 

Radnički se može pohvaliti i masovnim navijačkim pokretom koji je postao njegov zastitni znak.

FK TEŠNJAR

jedan je od retkih klubova u gradu koji već skoro pola veka uspešno gaji imidž "gradskog kluba", okupljajući isključivo dečake sa valjevske kaldrme, pri čemu su uvek prioritet imali oni rođeni i odrasli u najpoznatijem gradskom kvartu - Tešnjaru. Klub sve ove godine funkcioniše i opstaje zahvaljujući neizmernoj ljubavi i entuzijazmu svih onih koji su ga vodili i za njega igrali, velikih zaljubljenika u fudbal, staru čaršiju Tešnjar i Valjevo. Klub je osnovan 11. avgusta 1973. godine u Mesnoj zajednici "Stari grad" i od samog osnivanja klub se uključio u takmičenje u Opštinskoj ligi Valjevo. Od važnijih rezultata treba spomenuti da je "Tešnjar" bio član Posavsko Podunavske zone i te sezone takmiči se sa ekipama kao što su: "Budućnost" Valjevo, "Železničar" Lajkovac, "Ribnica" Mionica, "Elind" Valjevo, "Krušik" Valjevo, "Jedinstvo" Ub, "Radnički Zorka" Šabac...Nakon završetka prvog dela prvenstva "Tešnjar" je zauzeo drugo mesto. Te iste godine "Budućnost" je osvojila prvo mesto, iako je bila poražena od "Tešnjara" sa 2:1 i u prvenstvenoj i u kup utakmici, kao i da je bio osvajač Kupa Maršala Tita na teritoriji Fudbalskog saveza Kolubarskog okruga 1978. godine kada je u finalu pobeđen lajkovački "Železničar" nakon boljeg izvođenja jedanaesteraca 1:1 (6:5).  Prvi predsednik kluba bio je Ranko Milivojević (sajdžija). Pod njegovim mandatom "Tešnjar" je odigrao kup utakmicu na nivou Jugoslavije protiv beogradskog FK "Rad" sa Banjice. Za doživotnog predsednika kluba je potom izabran Momčilo Pirgić koji je jedan od osnivača kluba. Svoj doprinos u radu kluba dali su i predsednici Gligorije Nenadović, Mihailo Petrović (pekar), Bora Preradović (moler), Boža i Dane Nešić, kao i legenda među pobrojanima Miša Uštać (brica). Jednu od najuspešnijih generacija fudbalera "Tešnjara" predvodili su Zoran Grujičić, Dušan Božić (Šore), braća Božidar i Laza Anđelković, Svetislav i Slobodan Ilić, zatim Rade Pirgić, Zoran Milić a najveći talenat u tadašnje vreme bio je Branko Đukić (Cvrle). Zbog svog "idejnog opredeljenja" da zadrši imidž pravog gradskog kluba, Tešnjar nikad nije "jurio" velike fudbalske rezultate. Važno im je bilo da ostanu to što jesu: Tešnjarci i Valjevci, negujući svoju građansku tradiciju. Dosta je igrača prodefilovalo kroz Tešnjar. Dosta njih je odlazilo u druge klubove, najviše u Budućnost, što je bila velika čast za ovaj klub, ali bi mu se potom uvek vraćali. Fudbalski klub Tešnjar sada je član Međuopštinske lige Kolubara  a oni koji ga vode, ili u njemu igraju, zadržali su isti entuzijazam i volju kao pre četiri decenije. Od nedavno klub je napravio veliki korak u podmlađivanju ne samo igračkog kadra već i uprave a od 2017 godine sa radom u okviru kluba je počela i škola fudbala koja danas okupja oko 130 dečaka i devojčica sa ciljem da ova "tešnjarska priča" ima svoje naslednike i da traje i dalje, još mnogo godina.

FK ZSK

osnovan je 1950 god. kao SD Zlokućani, 1970 god. se gasi a već 1972 nastavlja sa radom kao FK ZSK. Sve do 1997. god. nije imao sopstveni teren a svoj dom zvanično otvara 14.8.1997. god u prijateljskoj utakmici sa Crvenom Zvezdom. Izgradnjom tribina kapaciteta 1000 sedećih mesta danas je to jedan od najboljih fudbalskih stadiona u Valjevu a i šire, lociran na nekadašnjem Senjaku po kome i dobija naziv

Kroz klub je prošla velika plejada uspešnih igrača, medju njima su Miša Pavić, Miroslav Begović, Vladika Ladavec, Slobodan Santrač...Zapaženi klupski igrači su Dragan Marović, Aca Nikolić, Dragan Milivojević Džokej, Mića Ilić, Mikan Ranković, Branko Vićentijević. Kao predsednici kluba istakli su se Boško Đerić, Bobe Opačić, Miša Rvović, Živojin Erić, Vladimir Stojić, Obren Mirković, Rodoljub Đerić, Miško Ratković, Ivan Dasović, Mima Begović a posebno Jovan Pimić. 

Nepravedno bi bilo nepomenuti Živorada Žiku Pločić čoveka koji je posledje dve decenije sigurno sinonim za ovaj klub, njegov alfa i omega i dugogodišnji šef stručnog štaba. 

Najveći rezultatski domet FK ZSK je plasman u Drugu Saveznu ligu 2000 godine u kojoj se zadržao dve sezone. Nakon tog velikog uspeha nailazi težak period za ovaj klub i seljenje u niže rangove sve do Okružne lige Kolubara čiji je poslednju deceniju i više jedan od najstabilnijih članova.

FK ISKRA

iz Donje Bukovice osnovan je 1980 godine i počinje takmičenje u Seoskoj ligi. Zvanično takmičenje otpočeo je 1985.godine u Opštinskoj ligi Valjeva. Osnivači kluba bili su Vladan Živković i Boban Tadić a za prvog predsednika izabran je Veroljub Matić. Tim je vodio prvio trener Brana Milosavljević - Pidon. U periodu 1986-1990 klub se stabilizuje i počinje da igra zapaženu ulogu u ovom rangu takmičenja. Intenzivno se radilo na stvaranju nove generacije igrača, stasao je novi tim koji uspeva da izbori ulazak u Međuopštinsku ligu. U sezoni 1994-1995 na kormilo kluba dolazi uspešni privrednik Dušan Janković koji je obavljao funkciju sportskog direktora i ujedno bio jedan od glavnih finansijera kluba. Već u narednoj sezoni osvaja prvo mesto i stiče pravo igranja u Okružnoj ligi Kolubara čiji je i danas član. 

Klub dugo nije imao svoje igralište ali je angažovanjem meštana iz ovog sela i agilne uprave i sponzora uz velike napore izgrađeno sopstveno igralište gde se sada obavljaju treninzi, igraju zvanične utakmice i uspešno rade i mladji pogoni ovog kluba. 

Klub svake godine organizuje memorijalni turnir u znak sećanja na svoje bivše prvotimce Miloša Timotića i Miodraga Rajčića koji su tragično nastradali.

OFK DIVCI 

iz Divaca osnovan je 13. marta 1978. godine i od svog osnivanja nije menjao ime. Poseduje sopstveno igralište u Divcima koje je poslednjih godina, zahvaljujući agilnom rukovodstvu kluba a pre svih nekadašnjem predsedniku Kolubarskog okruga Časlavu Lukić, izraslo u izuzetno lep sportsko rekreativni centar. 

Najveći rezultatski uspeh ostvaren je u sezoni 88/89 kada je ekipa jesenji deo takmičenja završila na drugom mestu iza FK Kačer iz Belanovice ali je ipak u nastavku prvenstva uspela da se domogne prvog mesta i po prvi put u svojoj istoriji postane član Podrinjsko Kolubarske lige (rang Zone). U ovoj ligi klub se takmiči tri sezone  a reorganizacijom takmičenja 91/92 status zonaša zadržava samo prvih pet klubova tako da se ponovo seli u rang Okružne lige čije je i danas član. 

Polsednjih godina OFK Divci u ovom rangu predstavljaju jedan od organizovanijih fudbaskih kolektiva. U okviru kluba već duži niz godina uspešno radi i pionirska sekcija fudbalera koja se takodje  takmiči u Okružnoj ligi.

Od značajnijih fudbalera koji su prošli kroz ovaj klub treba spomenuti Vladetu Starčević, Zorana Stojanović Creva, Branka Stojanović Belog kao i Branka Savić. Tu je i Radivoje Milutinović Beka kao i pokojni Slobodan Zebić koji sa 45 postignutih golova u jednoj sezoni spada u najleće golgetere kluba i pored činjenice da je veoma mlad umro. 

FK MLADOST

je iz sela Dračić i osnovan je 1978.godine od strane entuzijasta okupljenih oko Omladinske organizacije. Ima sopstveni stadion sa svlačionicama gde trenira i igra prvenstvene utakmice. Za osnivanje kluba najviše je zaslužan tadašnji predsednik omladine Tomislav Godjevac, prvi predsednik je bio Jovan Todosić a trener Vlajko Brković jedan od legendi valjevskog fudbala. U početku klub je postizao različite rezultate ali tek sa izgradnjom sopstvenog igrališta dolaze uspesi.

Najbolji rezultat je postignut u sezoni 1982/83 gde je zabeleženo više pobeda nad renomiranim ekipama u Medjuopštinskoj ligi i pored činjenice da su fudbaleri iz Dračića debitovali u ovoj ligi. Međutim posle uspeha naišao je pad jer su u ekipu dovedene igrači sa strane, što je pokazalo se ubrzo bila pogrešna politika.

FK Mladost posle godina igranja u Međuopštinskoj ligi uspeva da se u sezoni 2012/13 plasira u Okružnu ligu kolubara čiji je i sada član.

OFK OSEČINA

iz Osečine osnovan je daleke 1950.godine i od osnivanja menjao je ime više puta. Prvo se zvao "Tića Milovanović", zatim "Podgorina", pa "Podgorka" i na kraju OFK "Osečina". Značajan uspeh postiže 1983.godine kada se plasirao u Posavsko-Podunavsku zonu što je i zvanično najviši rang u kojem se klub takmičio. 

U to vreme PP zona je bila jači rang takmičenja od današnje Srpske lige. Ovaj uspeh ostvaren je sa trenerom Branom Bradonjićem i pomoćnikom Paunom Uroševićem. 

Iz ovog kluba je poniklo dosta talentovanih fudbalera koji su nosili dres valjevske Budućnosti, Loznice, Mačve, OFK Beograda. Izdvajamo Nebojšu Andrića, Vladicu Petrovića, Branka Milovanovića i Ljubišu Rankovića.

FK RIBNIKAR

iz Pecke osnovan je 1923. godine kao jedan od prvih klubova u tadašnjoj Kraljevini SHS. Sa kraćim prekidima ovaj fudbalski klub postoji do današweg dana. Zbog malog broja fudbalskih klubova u to vreme su se uglavnom odigravale prijateljske utakmice. Na terenu "Vučkovača" klub igra svoje utakmice sve do 60-tih godina 20-tog veka kada se seli na današnji teren pored reke Pecke. Izgradnjom keja pored toka reke Pecke sprečena su dalja plavljenja terena i omogućeno je njegovo normalno funkcionisanje.

Od 60-tih do kraja 80-tih godina prošlog veka klub se takmiči u valjevskom podsavezu sa promenljivim uspehom. Bilo je godina uspona ali i padova. Krajem 80-tih godina prošlog veka formirana je Opštinska liga Osečina čije je postojanje negativno uticalo na funkcionisanje kluba. Formiran je niz seoskih klubova od kojih većina nije imala ni finansijski ni kadrovski kapacitet da uspešno funkcioniše tako da je kvalitet fudbala naglo opao. Liga je kako tako funkcionisala do 1992 godine. U tom periodu klub je nekoliko puta bio prvak Opštinske lige i kao takav takmičio se u kvalifikacijama za viši rang )npr.protiv Radalja ili Lipničkog šora) ali nije uspevao i da se kvalifikuje. Krajem 1992. i početkom 1993.godine zbog ogromne društvene i ekonomske krize i nezabeležene hiperinflacije klub prestaje sa radom a Opštinska liga Osečina se raspada.

Polovinom 90-tih godina prošlog veka klub obnavlja svoj rad koji traje do današnjih dana. U ovom periodu klub je menjao rangove takmičenja što zbog čestih reorganizacija u okviru fudbalskog saveza što zbog uspona i padova u samom radu. Ipak i pored teških uslova za rad može se reći da je ovaj period jedan od uspešnijih u skoro vekovnoj tradiciji kluba.